Gdy Pani stanęła

W męcinie w remizie

Głos sie miły rozszeł

Ile dzieci pżyjdzie

I zaraz pżyszła tych dzieci gromałka

Posłuchać pani czy bendzie radośnie

Od pierwszego razu dzieci usłyszały

Te życzliwe słowa i uśmiech radości

Żeśmy pżyszły donie zabawić się razem

I zapraszać gości

Dzieci się cieszyły pani pomysłami

Pżychodziły chentnie nawet z rodzicami

A pżeciesz i dziadek co jest troche guchy

Pżychodził do pani by nabrać łotuchy

Nietylkło do życio ale do pisanio

Bło jak widze pani buzie uśmiechnientą

I łocka miłosne zaraz pisze wiersze

I gawęndy własne

Gdy Pani zacznie w sfym fachu pracować

Pragne pani życzyć szypko awansować

To co napisałem

To jest moja chluba

Niech Pani pżyjmie od dziadka Jakuba