Obyczaje opłatkowe

Od początku świata, gdy Bóg stworzył ziemię

I na niej rośliny, żeby pierwsi ludzie

Tym się juz żywili;

A późni pierwszych ludzi na swe podobieństwo,

By wydali z siebie na świat juz potomstwo.

Ziemia dla człowieka od Boga nam dana

By na niej pracować i była nam poddana.

Gdy pierwsi ludzie po ziemi chodzili

Szukali sposobu, by jakoś się żywili.

Ale Bóg wszechmocny dał nam swego Syna,

Żeby się narodził w Betlejem i ludzi nauczać,    

Żeby żyć radośnie i do siebie złączać

I z tej Bożej nauki ludzie moc czerpali

I tą Bożą ziemię ręcznie uprawiali

I tak już od wieków ludzie z pracy żyli,

Bo przecież z rośliny zbożowej chlebem się żywili

Ale na ten chlebuś trza ciężko pracować,

Żeby się nim żywić i kogoś częstować.

I przy tym życiu ludzie tworzyli różne obyczaje

I tym się dzielili to co ziemia daje.

I pod koniec roku mamy wielkie święto

Boga urodziny i z tej radości opłatkiem się dzielimy.

Ta wielka radość powinna każdego otoczyć

I jeden drugiemu swe winy przebaczyć.

Gdy przy tym opłatku słyszy się szczere życzliwości,

To jeden drugiemu przysporzy do życia radości

I tak w dawnych czasach ludzie sobie życzyli,

To co mieli swego, z drugim się dzielili.  

Wideł Jakub, Gawędziarz

Krasne Potockie