Adres: Pl. Rynek 1, 33-395 Chełmiec
tel.: +48 18 443 33 73
tel.kom.: +48 695 987 412
e-mail: gok@chelmiec.pl
Zapraszamy do wzięcia udziału w konkursie ekologicznego wykorzystania odpadów w sztuce użytkowej i zaprojektowania oraz wykonania jako przedmiotu starego parasola – dziecięcego dzieła sztuki.
Jest to konkurs promujący idee twórczego recyklingu. Mali Artyści, którzy zgłoszą w nim swój udział, mają za zadanie wykorzystać zgromadzone przez siebie różne przedmioty, materiały , gadżety, itp. które pozwolą im na pomysłowe wykonanie przedmiotu użytku codziennego jakim jest parasol, ale z twórczym spojrzeniem na ten przedmiot.
Adresatami konkursu są dzieci ze szkół podstawowych.
Cel:
Formy
WYMAGANIA KONKURSOWE:
KRYTERIA OCENY PRAC KONKURSOWYCH:
TERMIN REALIZACJI: do 22 czerwca 2009r.
Finał wraz z „pokazem mody letniej"- wykonanymi przez dzieci parasolami, planujemy przeprowadzić w dniu 28 czerwca br. w Klęczanach na festynie Piknik pod Lipą
Nagrody
Finaliści konkursu otrzymają nagrody rzeczowe.
Trochę ciekawostek…
Początkowo parasole były dość małe i ledwo zasłaniały damskie fryzury.
Rączki były najczęściej proste i mogły spełniać funkcję lasek do utrzymania równowagi kobiet chodzących na niestabilnych, wysokich obcasach. Wiek XIX to okres ogólnej popularyzacji parasola, jak również kolejnych udogodnień konstrukcyjnych. Pojawiły się całkowicie składane i „kieszonkowe” parasole. W Anglii duży męski parasol przeciwdeszczowy stał się, razem z rękawiczkami, symbolem elegancji i dobrego wychowania. Prawdziwy gentelman nie wychodził z domu bez rękawiczek i parasola. Francuscy dandysi niechętnie przyjmowali angielską modę, zastępując parasol modną laseczką. Na dworze królewskim w Fontainebleau parasole stały przygotowane przy każdym wyjściu do ogrodu, największy dla króla, mniejszy dla królowej i najmniejszy dla służącego.
Około 1860 r. „parasole markizy” odeszły w zapomnienie. Nowe parasole były większe i posiadały lekkie składane konstrukcje. Do I wojny światowej osiągnęły niebotyczne, czasem wręcz teatralne, rozmiary. W 1902 r. Louis Vuitton skonstruował specjalną walizkę na damskie parasolki, które dobierano odpowiednio do strojów. Po I wojnie światowej parasole stały się mniej ozdobne i zaczęły pełnić funkcję czysto użytkową. Lata 20. to okres małych i wygodnych akcesoriów. Kobiety nosiły krótkie, składane parasolki pod pachą.
Moda na opaloną karnację całkowicie odsunęła w zapomnienie parasole przeciwsłoneczne.
Parasol – przedmiot chroniący przed deszczem, słońcem lub śniegiem. Składa się z dwóch części: rączki oraz usztywnionego, najczęściej o kształcie wielokąta foremnego, kawałka materiału. Pierwsze parasole były używane w starożytnym Egipcie około cztery tysiące lat temu. W Chinach ok. 400 r.n.e. parasole wykonywane były z natłuszczonego papieru. Na początku XVIII wieku rozpoczęto produkcję chińskich parasoli we Francji i Anglii.
4 maja 1715 wymyślono we Francji składany parasol. W 1752 piszący z Paryża płk. (potem gen.) James Wolfe opisał ulicę pełną przechodniów używających parasoli do ochrony przed słońcem jak i deszczem i zastanawiał się dlaczego zwyczaj ten nie jest równie popularny w Anglii. Do końca XVIII wieku parasole noszono "odwrotnie", tzn. stojąc opierano się o czubek a nie o rączkę parasola. Słowo parasol pochodzi od włoskiego parasole co dosłownie znaczy słońcochron.
(www.pl.wikipedia.org)